Awak..

Awak..
ingat tak dulu masa kita mula-mula kenal?
awak yang mula tegur saya kat chat mukabuku..
start dari hari tu, kita jadi kawan baik..
kita pun start tukar-tukar nombor dan bertukar-tukar pendapat..

Awak..
saya ingat lagi..
masa tu saya baru putus cinta..
awak cakap jangan ingat pada orang yang dah tak suka kita..

Awak..
awal-awal kita bersama dulu macam-macam  awak wat untuk gembirakan saya..
mungkin bagi orang lain kita bercinta tapi hakikatnya kita cuma berkawan..
berkawan adalah lebih baik..
awak pulak memang jenis suka berkawan dengan semua orang..
saya pulak pernah terluka dengan kisah lama..
jadi berteman lebih baik..
tiada cemburu..
tiada prasangka antara satu sama lain..

Awak..
dari sehari ke sehari..
hubungan kita semakin rapat..
sedikit sebanyak luka lama saya hilang dengan kehadiran awak dalam hidup saya..


Awak..
sampailah satu hari..
kenapa awak dah angkat phone macam dulu lagi?
sibuk sangat ke sampai tak boleh angkat phone?
saya telefon awak setiap hari tanpa jemu..
sama je..

Awak..
awak dah tak nak kawan ngan saya ke?
saya ada buat salah kat awak ke?
awak dah lupa saya?
kita  kan kawan baik...
sedih saya tau?
kita boleh bincang pasal ni..

Awak..
tak pe lah kalau awak dah macam ni..
mungkin saya ganggu awak..
mungkin saya dah menyusahkan awak..
saya akan ingat semua kenangan kita bersama..
awak jaga diri baik-baik ye..
terima sangat ye awak..
terima kasih sudi jadi kawan baek saya..

Selamat tinggal awak...

p/s: saya mintak maaf banyak-banyak kata awak kalau saya ada buat salah kat awak... saya takkan pernah lupakan awak...